Οικονομικές κυρώσεις λαμβάνονται μόνο εις βάρος της Ρωσίας. Οι εγκληματίες του Ισραήλ στο απυρόβλητο!

Τα κράτη της ΕΕ αποφάσισαν κατόπιν ισχυρών πιέσεων από τις ΗΠΑ να επιβάλλουν αυστηρές οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, οι οποίες θα ισχύσουν για ένα έτος και θα επανεξεταστούν μετά από τρεις μήνες. Η επίσημη εκδοχή της αιτίας των κυρώσεων είναι η εικαζόμενη βοήθεια της Ρωσίας προς τους ρωσόφωνους αυτονομιστές της Ανατολικής Ουκρανίας, τους οποίους οι πραξικοπηματίες του Κιέβου, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ χαρακτηρίζουν «τρομοκράτες».

Αυτοί που πιστεύουν ότι οι οικονομικές κυρώσεις είναι τουλάχιστον κυνικές έχουν απόλυτο δίκιο, αλλά δεν πρέπει να εκπλήσσονται για έναν απλούστατο λόγο. Αυτή είναι η πολιτική «καρμπόν» των Αμερικανοσιωνιστών που εφαρμόζεται προς αυτούς που δεν υποκύπτουν στα νεοιμπεριαλιστικά σχέδια τους. Ποιο είναι όμως το κυνικό σκέλος σε αυτή την περίπτωση; Ενώ αποφασίστηκαν οικονομικές κυρώσεις για να καταπολεμηθεί υποτίθεται η «τρομοκρατία» στην Ανατολική Ουκρανία, δεν επιβάλλονται οικονομικές, τουλάχιστον, κυρώσεις στο τρομοκράτος του Ισραήλ που τις τελευταίες εβδομάδες καθημερινά σφαγιάζει με τον πλέον βάρβαρο τρόπο αμάχους Παλαιστινίους στην Λωρίδα της Γάζας. Μεταξύ των σφαγιασθέντων αμάχων συγκαταλέγονται τουλάχιστον 300 φρικτά διαμελισμένα παιδιά.

Ο στόχος των οικονομικών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας υποτίθεται ότι θα την αναγκάσει να ασκήσει μια διαφορετική πολιτική στην Ουκρανία. Αυτή τουλάχιστον είναι η επίσημη εκδοχή. Θα μπορούσε όμως η Μόσχα να πράξει κάτι διαφορετικό στην Ουκρανία; Θα μπορούσε να προδώσει τους ρωσόφωνους αυτονομιστές; Θα μπορούσε να υποχωρήσει στα επεκτατικά σχέδια του ΝΑΤΟ και των Αμερικανοσιωνιστών; Ουδείς σοβαρός άνθρωπος πιστεύει κάτι τέτοιο. Άρα τι κρύβεται πίσω από αυτές τις κυρώσεις, αφού ούτως ή άλλως αυτές δεν επιφέρουν κανένα οικονομικό πλήγμα στην οικονομία της Μόσχας και στους λαούς της Ρωσικής Συνομοσπονδίας. Το μόνο που καταφέρνουν οι Αμερικανοσιωνιστές με αυτές τις κυρώσεις είναι να πλήξουν την ευρωπαϊκή οικονομία με συνέπεια γερμανικές, βρετανικές, γαλλικές και ιταλικές εταιρίες να έχουν ήδη σοβαρές αρνητικές συνέπειες στις εξαγωγές τους, χαρακτηριστικό είναι και το παράδειγμα στις εξαγωγές ελληνικών γεωργικών προϊόντων προς την Ρωσική Συνομοσπονδία, και να θέσουν σε δοκιμασία την συνοχή των BRICS σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο.

Η ευρωπαϊκή οικονομία δεν θα έχει απώλειες μόνο από τις εξαγωγές προς την Ρωσία. Το Πεκίνο σε ένδειξη αλληλεγγύης προς την Μόσχα, ως μέλος των BRICS, περιορίζει ήδη τις εισαγωγές ευρωπαϊκών προϊόντων. Όσο κλιμακώνεται η κρίση στην Ουκρανία, τόσο η Κίνα θα υποστηρίζει ολοένα και περισσότερο την Ρωσία, κάτι που απορρέει και από τις προθέσεις και στόχους των χωρών BRICS. Το Πεκίνο στην σύγκρουση της Ρωσίας με την λεγόμενη Δύση είναι βέβαιο ότι θα σταθεί στο πλευρό της Μόσχας. Δεν θα μείνει ουδέτερο όπως πιστεύουν κάποιοι «κουφιοκεφαλάκηδες» Έλληνες πολιτικάντηδες και «διπλωμάτες του Κολωνακίου» του υπουργείου Εξωτερικών, διότι μια οικονομική και πολιτική αποδυνάμωση της Ρωσίας, του ισχυρότερου εταίρου της Κίνας στην ομάδα BRICS, δεν είναι προς όφελος των γεωπολιτικών συμφερόντων του Πεκίνου.

Η πρόσφατη απόφαση των BRICS για Νέο Νομισματικό Ταμείο και Νέα Παγκόσμια Τράπεζα θα προκαλέσει στο δολλάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα ισχυρότατο πλήγμα και αναμφίβολα δημιουργεί προϋποθέσεις για το τέλος της κυριαρχίας του. Η ανησυχία λοιπόν των ΗΠΑ και των Αμερικανοσιωνιστών που απορρέει από τα νέα θεσμικά όργανα των BRICS είναι υπαρκτή και δικαιολογημένη, αφού υφίσταται άμεσος κίνδυνος για το σιωνιστικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Για την Ρωσία η υλοποίηση των στόχων των BRICS αποτελεί μια ιστορική απόφαση και μια υπαρξιακή πρόκληση που θα εξαρτηθεί από την δύναμη και ενότητα των μελών αυτής της οικονομικής συμμαχίας.

Οι οικονομικές κυρώσεις λοιπόν που αποφάσισε η ΕΕ κατόπιν εντόνων πιέσεων της Ουάσιγκτον είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι που θα έχει σοβαρότατες συνέπειες και επιπτώσεις στα κράτη μέλη της. Η εξάρτηση της ΕΕ από την ρωσική και κινεζική αγορά είναι μεγάλη και οι οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών θα χάσουν πολύ περισσότερα από αυτά που θα απολέσει η Ρωσία. Μεταξύ των χωρών που θα έχουν σοβαρές οικονομικές απώλειες συγκαταλέγεται και η Ελλάδα. Οι Σαμαράς-Βενιζέλος λειτουργούν και σκέπτονται ως μια σατραπεία της Ουάσιγκτον και όχι όπως ορίζει το εθνικό συμφέρον. Εξ άλλου ποιος Έλλην θα ανέμενε κάτι τέτοιο.

Η μνημονιακή Ελλάδα στο θέμα των οικονομικών κυρώσεων  επέλεξε να είναι σύμμαχος με αυτούς που την έχουν οδηγήσει στο οικονομικό έρεβος. Επέλεξε για πολλοστή φορά μια συμμαχία με αρνητικές για το εθνικό συμφέρον γεωπολιτικές προεκτάσεις.

Γ. Λιναρδής