Οι εργατοπατέρες του ΚΚ€, αφού δεν βρίσκουν Έλληνα ούτε για δείγμα, απευθύνονται στους εργάτες της... Μπουρκίνα Φάσο!

Αφού εδώ και χρόνια το Καπιταλιστικό Κόμμα Ελλάδος (ΚΚΕ) έχει χάσει κάθε έρεισμα στους Έλληνες Εργαζόμενους, προσπαθεί πλέον να βρει ένα νέο «τάργκετ γκρουπ» στους λαθρομετανάστες.
Εξού και το ετήσιο θερινό πανηγυράκι για «Έλληνες και Μετανάστες εργαζόμενους» που διοργανώνει το ΚΚΕ στο πάρκο ΦΙΞ, ασχέτως αν οι Έλληνες Εργαζόμενοι θα εκλείπουν παντελώς από το «πάρτυ», με μόνη εγχώρια συμμετοχή να είναι τα μόνιμα κομματόσκυλα του ΚΚΕ. Φέτος, το πανηγυράκι αυτό θα διεξαχθεί το διήμερο 24-25 Ιουνίου.

Στον «Ριζοσπάστη» της Παρασκευής διαβάζουμε ότι «Συμμετοχή στο Διήμερο έχουν δηλώσει μέχρι στιγμής οι εξής κοινότητες μεταναστών: Γεωργίας, Γκάνας, Ζιμπάμπουε, Καμερούν, Κένυας, Κονγκό, Μαδαγασκάρης, Μοζαμβίκης, Μπαγκλαντές (Ένωση Εργαζομένων), Μπουρκίνα Φάσο, Νιγηρίας, Πακιστάν, Παλαιστίνης, Σιέρα Λεόνε, Σουδάν, Σρι Λάνκα, Τανζανίας».

Τι παρατηρούμε από τον κατάλογο των συμμετοχών; α) ότι, πλην της Γεωργίας, είναι εντελώς ανύπαρκτη η συμμετοχή «κοινοτήτων μεταναστών» από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες «έζησαν στο πετσί τους» την λέπρα του κομμουνισμού επί μισό περίπου αιώνα, με αποτέλεσμα να μην θέλουν ούτε να ακούν γι αυτόν,
β) ότι τελικά «η ταξική συνείδηση» είναι πολύ περισσότερο ανεπτυγμένη, όχι στο «λούμπεν προλεταριάτο» των Ευρωπαϊκών Λαών, αλλά στην… οξυδερκή αντίληψη της πραγματικότητας που έχουν οι αφρικανοί κομμουνιστές, από ανεπτυγμένες χώρες όπως η Ζιμπάμπουε, η Μαδαγασκάρη, η Τανζανία, η Σιέρα Λεόνε και φυσικά η… Μπουρκίνα Φάσο, όπου το επίπεδο του Μαρξισμού – Λενινισμού, του προλεταριακού διεθνισμού και του επιστημονικού σοσιαλισμού βρίσκεται στον κολοφώνα της δόξας του…
γ) Όποιος θέλει «να σπάσει πλάκα» και να διασκεδάσει με τις φαιδρές απόψεις ανιστόρητων και ανεγκέφαλων, οι οποίοι θεωρούν ότι η λύση στα σημερινά προβλήματα της ανθρωπότητας σήμερα είναι ο Στάλιν και ο Χότζα ας πάει μια βόλτα.
δ) Η απόσταση, πλέον του ΚΚΕ από τον Έλληνα Εργαζόμενο δεν είναι απλώς μεγάλη αλλά χαώδης…

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ