Μια αμιγώς Ελληνική εκδοχή βέβαια, θα ήταν λίγο διαφορετική…
Η γυναίκα θα πήγαινε στο γραφείο για την αίτησή της, δεν θα έβρισκε κανέναν, μόνο μια ταμπέλα που θα έλεγε επιστρέφω σε λίγο, θα περίμενε τρεις ώρες, θα γυρνούσε η υπάλληλος με τσάντες απ’ τη λαϊκή, θα καθόταν στη θέση της και θα της έλεγε «λυπάμαι, η ώρα πήγε μία, έχουμε κλείσει».
Η γυναίκα θα πήγαινε στο γραφείο για την αίτησή της, δεν θα έβρισκε κανέναν, μόνο μια ταμπέλα που θα έλεγε επιστρέφω σε λίγο, θα περίμενε τρεις ώρες, θα γυρνούσε η υπάλληλος με τσάντες απ’ τη λαϊκή, θα καθόταν στη θέση της και θα της έλεγε «λυπάμαι, η ώρα πήγε μία, έχουμε κλείσει».
Πόσοι δεν έχουμε ζήσει τον αυταρχισμό και ακόμη τον εξευτελισμό από κάποιον που τον πληρώνουμε για να μας εξυπηρετεί. Πολλοί Δημόσιοι υπάλληλοι έχουν πάρει την νοοτροπία των κυβερνώντων, ιδίως αυτών που τους διόρισαν και μάλιστα με ένα επιπλέον πλεονέκτημα. Την μονιμότητα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών.
Σεμνα και ταπεινα παρακαλω και στη μητρική σας γλώσσα για να μεταφράζονται