Η ΕΛΛΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ…(για όσα προσέφερε ο ανιδιοτελής Έλληνας αξιωματικός)

Απο τον  Ηλία Ν. Ηλιακόπουλο

Έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο ο τελευταίος των Ελλήνων μάχιμων αξιωματικών που προέτασσαν τα στήθη τους για την σωτηρία της πατρίδας.

Ο στυλοβάτης της επαναστάσεως της 21ης Απριλίου. 

Τολμηρός και ριψοκίνδυνος , έντιμος και ανυποχώρητος στις ιδέες του , έζησε μέχρι τα στερνά του βίου του φτωχικά εκπέμποντας το ζείδωρο φώς του Ελληνισμού. «Μάζεψε" σε λίγες μόνο ώρες τον κόπρο του Αυγεία, τους μυσαρούς πολιτικάντηδες της εποχής εκείνης, αλλάζοντας πρόσκαιρα δυστυχώς για την χώρα μας τον ρου της ιστορίας.
«Επανάσταση επικρατήσασα δημιουργεί Δίκαιο» τόνιζε πολλές φορές κονιορτοποιώντας τα φληναφήματα και τους πομφόλυγες των επονείδιστων Δημοκρατών περί δήθεν πραξικοπηματικής κατάλυσης του πολιτεύματος. Άλλωστε δεν πρέπει ουδείς να λησμονεί την ιστορικής σημασίας απόφαση ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας, που νομιμοποιούσε εκείνα τα χρόνια πλήρως το καθεστώς της επαναστάσεως, έστω αν τώρα οι θλιβεροί δημοκράτες και τα φερέφωνά τους κάνουν πως δεν την ξέρουν.

Η ιστορία θα καταγράψει με χρυσά γράμματα το απαράμιλλο ήθος και αποφασιστικότητα του έλληνα αξιωματικού. που έζησε φτωχός και με στερήσεις σε όλη την διάρκεια της σε βούρκο ευρισκόμενης σάπιας μεταπολίτευσης , ποτέ όμως δεν λύγισε ούτε απεμπόλησε τις αρχές του, σε αντίθεση όμως δυστυχώς με μεταγενεστέρους ομοιόβαθμους του, που μήδισαν στην συλλογή άκαπνων προαγωγών και πολιτικών θλιβερών εξαρτήσεων.

Η αρετή του ανδρός αναδύεται όχι μόνο στα πεδία των μαχών και την προάσπιση αξιών του Έθνους και της φυλής έναντι οποιουδήποτε τιμήματος αλλά και στα μετόπισθεν, με την δημιουργία δεμένης και με γρανιτένιες αρχές πατροπαράδοτης Ελληνικής οικογένειας για την οποίαν ήταν πάντοτε υπερήφανος.
Ευφυής αλλά και μεγαλόψυχος μυδραλιοβολεί με τον διαπρύσιο και αληθινό λόγο του κάθε αριστερό απόβρασμα , διακατεχόμενο από θολή υποκουλτούρα. Πονά για την κατάντια του τόπου του, πληροφορημένος για όλα όσα οι ψευτο-δημοκράτες επιβουλεύονται κατά της δύσμοιρης πατρίδας , εκφράζοντας την έντονη ανησυχία του για την πορεία της χώρας , ακόμη και στα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Έφυγε πλήρης ημερών ,ευτυχής γιατί έπραξε το καθήκον του ως Έλλην και μαζί με την ολύμπια αυτή μορφή έπεσε η αυλαία μιας άλλης εποχής ,μιας διαφορετικής Ελλάδας, ανεξίτηλης με αξίες και αρχές που δεν θα σβήσουν ποτέ όπως και των άλλων μεγάλων εκείνης της εποχής, 
 Όλοι οι Έλληνες αιρόμενοι των περιστάσεων, πρέπει να εναβρύνονται ( να καμαρώνουν και να  υπερηφανεύονται ) που ευτύχησε η χώρα  να έχει   ένα τόσο  γνήσιο και χαλκέντερο   αξιωματικό, στυλοβάτη  και  λαμπαδηφόρο των ελληνικών ιδεωδών. Μαζί με τους λοιπούς ελληνόψυχους αξιωματικούς ,   βγαλμένους σαν μέσα από θρύλους παλαίφατων εποχών, έδωσαν στην χώρα έστω και για λίγο την χαμένη της αίγλη, αυτή που και σήμερα με σπαραγμό ψυχής αναζητούμε .  

Η Ελλάς ευγνωμονούσα λοιπόν για όσα προσέφερε ο ανιδιοτελής Έλληνας αξιωματικός κλίνει το γόνυ σε ένδειξη τιμής στο άξιο τέκνο της ,που πέρασε σε άλλη διάσταση ,παραμένει όμως η αύρα του για να καθοδηγεί και να εμψυχώνει τους νεότερους ,ενώ για μας τους παλαιότερους που ζήσαμε και κρίνουμε, φωτεινό παράδειγμα στο έρεβος της ψευδεπίγραφης δημοκρατίας ,βουτηγμένης στην διαφθορά και την απάτη. 

Το όνομα αυτού;! Στυλιανός Παττακός.ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!